Geschiedenis van Belfast

De allereerste bewoners van Belfast arriveerden zo’n 9000 jaar geleden op de plaats waar de huidige stad gesitueerd is. In het Ijzeren Tijdperk hadden de Kelten het voor het zeggen in de provincie Ulster (Noord-Ierland), wat meer dan 1000 jaar zo zou blijven. In 795 kwamen de Vikings er de rust verstoren en later, in 1169, waren het de Engelsen die zich met de regio gingen bemoeien. Vanaf de 17de eeuw werd Ulster het middelpunt van Iers verzet tegen de Engelse heerschappij, wat uiteindelijk tot de isolatie van Ulster geleid heeft. De Engelsen die er zich gevestigd hadden mengden zich echter niet onder de lokale bevolking waardoor twee bevolkingsgroepen naast elkaar gingen leven: de katholieken en de protestanten. Regelmatig braken rellen uit tussen beide groepen waarbij heel wat slachtoffers vielen. Ulster ging zich meer en meer van de rest van Ierland isoleren, zowel geografisch als op het vlak van religie en industrialisatie. Belfast creëerde meer handelsbetrekkingen met Liverpool en Glasgow, dan met Dublin en ontwikkelde zich tot een typisch Noord-Engelse industriestad.

In de 19de eeuw ontstonden twee politieke partijen in Noord-Ierland: de Irish Home Rule, de nationalisten, die pleitte voor een heraansluiting bij de rest van Ierland, en de Ulster’s Unionist Party, de unionisten, die een volledige autonomie van de provincie beoogden. Tijdens de economische depressie van de jaren ’30 kreeg Belfast het zwaar te verduren en de bevolking maakte een moeilijke tijd door. Vooral de katholieke minderheid zag zwarte sneeuw, wat voor heel wat frustratie zorgde. In 1967 werd de Northern Ireland Civil Rights Association opgericht om de rechten van de Noord-Ierse katholieke minderheid te verdedigen. Twee jaar later zou het startschot gegeven worden voor ‘The Troubles’, een 25-jaar durende periode van voortdurende onrust en conflicten tussen de katholieken en de protestanten. Heel wat mensen kwamen om, ofwel door moord of door bommen die in het centrum van de stad tot ontploffing werden gebracht.

Uiteindelijk werd in 1997 een staakt-het-vuren bereikt en het Goede-Vrijdagakkoord van 1998 gaf Belfast eindelijk de garantie om in veiligheid een toekomst uit te bouwen. Sindsdien is de werkloosheid gedaald, er worden heel wat investeringen gedaan om de economie op te krikken en het toerisme stijgt met de jaren. Af en toe breekt nog wel eens een haard van rellen uit, maar er is hoop voor de toekomst dat de katholieken en protestanten toch nog in rust zullen kunnen samenleven.

Plaats een Geschiedenis van Belfast tip

Uw naam:

Uw emailadres:

Uw tip:

Plaats tip